Drawings i.s.m. Marc Vanrunxt

Op uitnodiging van Slagwerk Den Haag, stelt choreograaf Marc Vanrunxt samen met SDH’s Fedor Teunisse een nieuw model voor om dans en choreografie, beeldende kunst en live muziek te ensceneren.

Drawings zal opgebouwd worden door talloze contrasten: het hoorbare versus het onhoorbare; het zichtbare versus het onzichtbare; het waarneembare versus het nauwelijks waarneembare. Het is een duik in de kosmos, de ons omringende ruimte versus het onbereikbare.

Drawings draait rond Le Noir de l’Etoile van de Franse componist Gérard Grisey (1946-1998). Deze compositie voor een percussie sextet en tape werd gerealiseerd in 1989 en moet voldoen aan precieze voorschriften van de componist. Het publiek moet omcirkeld worden door de musici zodat de luisteraar omgeven wordt door de klank, alsof die uit het universum komt. Dit effect zal versterkt worden door het gebruik van een pulsar.

Aanvullend schrijft componist en sonoloog Hugo Morales Murguía een antwoord op Le noir de l’Etoile met Force Field een nieauw werk voor zonnepanelen, roterend lichtbaken en vier slagwerkers.

Het belooft eveneens een unieke samenwerking te worden tussen Marc Vanrunxt en de vier dansers en choreografen die sinds 2017 deel uitmaken van Kunst/Werk: Peter Savel, Igor Shyshko, Lise Vachon en Georgia Vardarou, aangevuld voor de gelegenheid met Nathan Ooms. Vanrunxt nodigt deze performers uit om mee te choreograferen aan een cluster van vijf choreografische ‘partituren’. Hiermee gaat Vanrunxt een stap verder dan in Prototype (2017) waarin dezelfde cast reeds een grote autonomie als auteur opeiste.

Beeldend kunstenaar Koenraad Dedobbeleer zorgt voor een ruimtelijke ingreep. Dedobbeleer werkt op regelmatige basis mee als scenograaf in het werk van Vanrunxt en dit sinds 2001.

Gérard Grisey first heard the deep sound of the cosmos in 1985, in Berkeley, California. There, the French composer associated with the spectralist school met astrophysicist Joe Silk, who played him the sound of a pulsar, a fast-rotating neutron star that survives after a massive star collapses. The sound of the Vela pulsar was low, percussive and absolutely regular. The experience, Grisey later wrote, was to his mind akin to Picasso picking up an old bicycle seat and asking “What in the world could I do with this?” The answer came to the composer only gradually: a piece in which taped recordings of Vela and another pulsar – 0359-54 – were integrated with an array of percussion sounds — mostly unpitched skin and wood instruments, chosen for what Grisey called their “primordial and implacable” characteristics.
- bron: Sound Icon plays Grisey’s pulsar-inspired masterwork uit The Boston Globe, 15 januari 2015

programma

Le Noir de l’Etoile - Gérard Grisey (1946-1998)
Force Field - Hugo Morales Murguía (1979)

credits

Marc Vanrunxt: choreografische leiding
Fedor Teunisse: muzikale leiding
dans en choreografie: Peter Savel, Nathan Ooms, Lise Vachon & Georgia Vardarou: dans & choreografie
muziek: Lodewijk Bles, Pepe Garcia, Ryoko Imai, Antoine Josselin, Gabriele Segantini, Fedor Teunisse
artistiek advies: Marie-Anne Schotte
scenografie: Koenraad Dedobbeleer
grafische vormgeving: Paul Verrept (op basis van art by Denitsa Todorova)
scène beeld: Koenraad Dedobbeleer
licht & techniek: Stef Alleweireldt

Drawings is een co-productie van Slagwerk Den Haag, Kunst/Werk en Concertgebouw Brugge
Kunst/Werk wordt structureel gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap.
Slagwerk Den Haag wordt gesteund door het Fonds Podiumkunsten.